Quito: Vulkaan Pichincha!

Het Pinchincha avontuur!

Zaterdag ochtend om 6 uur opgestaan om de Pinchincha te gaan beklimmen (toen nog geen idee van wat me te wachten stond). Het avontuur begon door eerst met een kabelbaan naar boven te gaan.

Vanaf daar stukje gelopen totdat we een kleine paardenrange tegenkwamen. Ervoor gekozen om een deel te paard te gaan doen. Heel gaaf! Voelde alsof we in de Lord of the Rings beland waren, zoo´n mooi gebied en dat dan te paard. Zagen zelfs een aantal keer hele groepen wilde paarden, wat een tempo! Heel tof!
Na een uur op het paard gezeten te hebben (die geregeld van het pad af wilde, 'aah señor, señor!', ik zag me al met paard en al de afgrond in storten, ben niet zo'n held op een paard haha) gingen we te voet verder. Het werd steeds steiler en zwaarder. In het begin was er nog duidelijk een pad, later werd het echt klimmen en klauteren tegen rotsen op. Daar moest je je eigen pad zien te vinden. Nooit gedacht dat ik dit zou durven! Zonder gezekerd te zijn. Echt een grens verleggen, de letterlijke grens omdat ik nog nooit zo hoog ben geweest, maar vooral een grens verleggen in m'n hoogtevrees. Truc was om niet naar beneden te kijken en vooral niet na te denken wat er zou kunnen gebeuren als je misstapte. Mam, krijg je al de kriebels? ;) Gewoon maar doorgaan. Dan wel zo nu en dan zwetend en trillend 'help hoe moet ik nu?', gingen we gestaag naar boven. 

Na elke 3 of 4 stappen moesten we stil staan omdat we zo buitenadem waren en om ons hartslag weer te laten zakken. Bijzondere ervaring wat die hoogte met je lichaam doet. Zeker wetende dat ik nog geen week terug onder zee niveau zat in Nederland. Scheen wel uniek te zijn dat ik nu al deze hoogte kon hebben, helemaal beetje trots op m'n lichaam! Had tot nu toe helemaal geen last van de hoogte gehad. Maar hoe dichter we bij de top kwamen hoe meer hoofdpijn ik kreeg. Op gegeven moment ook misselijkheid en slapheid. De afweging kwam om of verder te gaan met het risico dat ik niet helemaal geconcentreerd/fit meer was waardoor het wel wat gevaarlijker werd, of niet verder gaan maar dus ook de top niet bereiken.. Terwijl ik op een rots zit te denken wat ik zal doen, komt er een man naar me toe om te vragen of ik moe was. Hij zei dat de top niet ver meer was. Dat heeft me ertoe gezet toch naar de top te gaan, alles wel in rustig tempo en goed geconcentreerd blijven.
Voelde me steeds beroerder, totdat ik de top zag: wauwww!! Wat een uitzicht, van alle kanten kijk je naar beneden. Wat een belevenis! We made it! 4696 meter hoogte bereikt! Trots gevoel.

Toen we op de top stonden kwam er een roofvogel aangevlogen, die heel relaxed en niet geintimideerd gewoon naast ons liep. Mooi beest!

Wel gaaf om te zien dat de meeste die we daar zagen, ervaren bergbeklimmers waren. Wat ook fijn was want die konden ons zo nu en dan de goede richting op wijzen. Zeker tijdens de afdaling toen we verkeerd gingen. Een man riep ons dat we niet goed gingen, en maar goed ook want ik weet in welke situatie we ons anders hadden begeven.. Hij bleef naar ons kijken totdat we een oversteek hadden gemaakt die een beetje tricky was, met losliggende stenen. Fijn gevoel dat iemand ons zo in de gaten hield.

De afdaling was wel minder leuk.. werd helemaal niet lekker. Hoofdpijn werd steeds erger, misselijkheid, slap gevoel, duizeligheid. Alles tegelijk. Heel rustig aan gedaan. We hadden te weinig eten en drinken mee wat wel vervelend was, zeker dat we te weinig water hadden, wat met die hoogte wel belangrijk is. Maarrr eenmaal beneden aangekomen wat gegeten, veel water gedronken en vooral even stil gezeten. Langzaamaan trok ik weer bij en voelde ik me weer goed. Zelfs zo goed dat we 's avonds nog zijn wezen stappen!

Al met al een zwaar maar super mooi avontuur. Fenomenale uitzichten! En ook bijzonder om te merken tot hoe ver m'n lichaam kan gaan, zeker zo vlak na aankomst uit Nederland. Mijn eerste ervaring met een bergbeklimmen op zo'n hoogte, kan niet anders zeggen dan super gaaf!!

Nu weer hoogste tijd om te gaan, want heb nog huiswerk te doen en heb straks m'n 3e Spaanse taal les. Die overigens goed bevalt! Krijg privé les (4 uur per dag). Valt nog veel te leren dus nu gauw aan de bak.

Hasta luego!