Pachamama Journey, deel 1: Andes gebergte

Andes gebergte & San Clemente

Daar is ie dan! Mn verslag over de 2 weekse pachamama reis. Ik splitst m'n verslag in 2 delen op want anders weet ik niet waar te beginnen haha. Eerste deel van de reis zijn we in de bergen verbleven, daarna zijn we de jungle ingegaan. Dit verslag is over de bergen. Deel 2 over de amazone komt nog!

De groep ontmoet in Quito (hoofdstad van Ecuador, waar ik al was). De groep bestaat uit: 5 vrouwen, 1 reisleidster en 1 guide, dit vormt de fellowship!

Eerste dag vanuit Quito noordelijk gereden. Eerste stop is bij de evenaar, het midden van de wereld! Krijgen hier een bijzondere uitleg over de zon en maanstanden en over hoe de Inca´s al veel belangrijke punten gemarkeerd hadden. 

Daarna door naar Otovalo, een grote markt. Ieeh varkenskoppen op de foodmarkt! en vervolgens naar een dorp waar we naar een sjamaan (een oude vrouw, die Marie Huana heet, haha hoe grappig) zijn geweest. Heel bijzondere en ook wel heftige ervaring. Te persoonlijk en te lang om hier te beschrijven. Voor degene die geïnteresseerd zijn: stuur me een mail en ik schrijf er graag over!

Diezelfde dag nog doorgereden naar San Clemente, is een plaats in het Andes gebergte.   Zoo´n mooi gebied! Bijna alle bergen in Ecuador zijn vulkanen (waarvan 20 nog echt actieve). In San Clemente verblijven we in gastgezinnen van een communitie, de communitie heet ook San Clemente. Het bestaat uit ongeveer 75 families met ongeveer 750 mensen. We slapen daar 2  nachten en krijgen uitleg over hoe zij leven en uitleg over hoe zijn planten als medicijnen gebruiken. Erg inspirerend! Overal is over nagedacht en zit goed in elkaar. Heeft dan ook veel tijd gekost om deze communitie op te zetten. Alles is organic, iedere familie doet iets anders (de 1 verbouwd eten, de andere kookt, de andere maken muziek etc en dit wisselen ze met elkaar af). Ze vertellen dat het belangrijk is om het verbouwen van groenten af te wisselen, zodat Pachamama (moederaarde) kan rusten. Soms laten ze een stuk grond zelfs een paar jaar rusten. Wij helpen (of verprutsen??) ons gastgezin nog een handje met ploegen. Twee stieren voorop en de houten (soort hark) moet de grond in steken. Nog best een kunst haha. Die stieren zijn sterk en ik vloog er meer achter aan dan dan ik de grond aan het ploegen was.


In de communitie helpen ze elkaar allemaal, ze zijn allemaal gelijk aan elkaar. Hun idee over rijkdom is anders al bij 'ons': als iemand in de westerse wereld rijk is, hebben mensen daar respect voor: diegene heeft er immers hard voor gewerkt en heeft het verdiend. In de communitie zien ze het anders: iedereen werkt even hard, ze helpen elkaar, als iemand rijker is dan de ander is dat geen goed teken: blijkbaar deelt diegene dus niet goed met de anderen. Mooie gedachte, om over na te denken. Deze manier van samenwerken noemen ze ‘Minca’ in het Quichua.

Zijn trouwens erg intelligente mensen, weten heel veel over de natuur, kruiden, planten, de zon en maanstanden etc. te vertellen. We krijgen een rondleiding van onze gastmoeder die vertelt over planten en kruiden.
 
Ze vertellen ook over hoe de moderne cultuur en religies, maar kiezen bewust voor deze manier van leven. Hun geloof is respect voor pachamama, voor de elementen van de natuur (zon, wind, regen etc., omdat dat leven geeft). Niet zozeer voor een God. Voordat we gaan eten houden we in een cirkel allemaal elkaars handen vast om Pachamama te bedanken voor het eten wat ze ons geeft. Zo respectvol allemaal, hele fijne manier van leven. Oeh en dan het eten, jummmm zo smaakvol! Zoveel verschillende groenten en fruit, de helft kende ik niet eens.

Laatste avond daar hadden we een traditioneel feest, waarbij een muziekgroep uit de communitie ging spelen (jong en oud: alles door elkaar) en wij erom heen gingen dansen in traditionele kleding die we aan mochten! Super leuke en vrolijke bedoeling!

Daarna zuidelijk naar Puyo gereden. Super mooie rit (van 9 uur lang) door de Cloud Forest. Bijzonder hoe hoog er nog bomen groeien daar! Veel hoger dan in Europa, omdat we hier op de evenaar zitten. In Puyo slapen we één nacht en dan... op naar de Amazone!